Başın dönerek andığın o zamanlar, gözünün nurunda biriken bir anlık keyifse, geleceğin avucunda gizli bir çizgidir. Gözünü yum. Gözünü yum ki karşında sıra dağlar kadar soğuk ve heybetle dikilsin hayat. Özleminse eğer yaşamadığın bir gelecek, dur vaktidir ana. Durdurup bir nefes kadar, içinde yaşamalısın hayalini. Neydin? Ne değildin? Neredeydin?
Geçmiş, bir nefes kadar yakın, gelecektir uzak gibi görünen.Bu gün biraz sonra dün olacak.Oysa dünün öyle bir derdi yok, o hep önceki gün.Keşke dur diyebilsek ve biz de dursak.Hem de öylece. Heykel gibi.Takvim yapraklarını sadece rüzgar koparsa, hoyrat.O zaman mümkün olur mu ümitleri yaşamak...O gün yine balık tutamamıştık.Olsun günü o ümitle yaşamıştık ya...
YanıtlaSil