11/01/2018

Oğluma Emanetlerim 12 / HAYIR



Hatlarını belirle çocuk. Hudutların olsun. Yeni doğan gibi davetkar ama dokunamayacakları bir yanın olsun. Sana doğru gelsinler. Gün batımlarını, gün doğumlarını görüp çıplak gözleriyle, sana erişmek isteyip erişemesinler.

Her gülümseyişinin “ Evet” demek olmadığını öğret onlara. Bazen o güzel yüzünde beliren tebessümle kov kötülüğü. Hafif dalgacı, hafif ukala, çokça güvenli ve saf dursun o gülümseme, hele ki dik bir omurga üzerindeki o güzel yüzde...

Bazen kilit taşı, bazen mihenk taşı, bazen mezar...
Ama bir taş. Ağırlığı olan, anlamından çok eş seslisine gömülen, senin en büyük kalkanlarından biri. Benlik kavramının kontur çizgisi. HAYIR. Bir “a” harfinin okunuşu ile değişip hayatını yenileyen.  

“Hayır” insanın benlik konturu...
Çizgiler içinde yaşattığın çocuğa gelecek tüm tehlikelerden korumak için yazıyorum bunları.

Sınırdır. Defterde kelimeleri, haritada ülkeleri, mekanlarda yaşamı, tutsaklıkta özgürlüğü, denizde rotayı, rotada seyri, yollarda şeridi belirleyen sınırlar gibi.

Hayatımızın akışına yön veren kontur çizgileri boyama kitaplarında doldurduğun çizimler gibidir. Olmasalar yaratıcılığın artar kendini bağımsızca sergileyebilirsin belki ama unutma ki bir ressamın da eseri tuvalinde gizli.

Gurupta beliren çizgi gibi senin de çizgin olsun. Nerede doğup nerede batacağını, nerede yükselip nerede alçalacağını bildiğin. Nereye kadar ilerleyip nereye kadar döneceğini bildiğin. Esnek olmayan, yargılara dayanmayan, çevrenin koymadığı, kaleminle çizip yüreğinin rengi ile boyadığın. Kırmızı, siyah, mavi...

Çizgilerin herkes için olmalı. Senin için bile kırılmamalı. Ömrünün son gününe kadar kalem senin elinde olacak. Yalnızlık çevrende ya da yanında olan insanların varlığı ya da yokluğu ile ilgili değil. Çizgiler içinde yaşadığın sen ile ilgili. Sen çizersen çizgileri içinde yaşadığın hayatı seversin. O hayatı kendin belirlersin. İçine aldığın sadece sen olursun.

Ne kadar silsen de çizgi izinde kendini belli eder, değiştirse biri, kalem yine döner dolaşır izine girer. Ama sen silmez de kaldırırsan çizgiyi yenilenirsin. Silgi verme başkasına onu da kendini de kandırma. Otur düşün yeniden çiz. Kendine ayırdığın alanı da daraltma. İhtiyacın olduğu zaman içinde volta atacak kadar yerin olsun. Ne kadar adım atarsan o kadar düşünürsün ama o kadar da yorulursun.


Hattını çiz hadlerini bilsinler...

-->
Hadlerini bilecekler çocuğum hadlerini bilecekler. Sen "Hayır"larının sonuna “ama” koymaz isen onlar duracakları yeri bilecekler. Durdukları yer senin güvende olduğun alanı belirleyecek. Çizgiler bu yüzden işte... Gideceğin yere çizgilerin ile git, olacağın yerde çizgilerin ile ol, gireceğin hayatlara çizgilerinle gir. Kimse için kimse ama değişme. Taviz verme. Tereddütte düşme. Kendine ve çevrene eşit ol. Eşit kal.


Mutlu Yıllar 
Annen

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder